Ik doe het nu al meer dan twintig jaar: het verluchten van de kronieken jurisprudentie in het Advocatenblad. Ik lees een lap nogal juridische tekst en speur als een kip naar de graankorrels in het woekerende gras; waar ik het snap, bedenk ik iets leuks.
Een van de twijfelachtigste complimenten die ik in al die jaren kreeg, was dat er advocaten waren die dachten dat ik ook advocaat was. Ik ga er maar vanuit dat ze bedoelden dat de juridische inhoud van de tekeningen zo goed was. De andere optie spreekt me minder aan… ;-)
